Сариаг æвзаг
| Сариаг æвзаг | |
|---|---|
| ლუშნუ ნინ | |
| Бæстæтæ |
 Гуырдзыстон (Сари) |
| Дзурджыты нымæц | 15 000 (2000) |
| Классификаци | |
| Категори | Евразийы æвзæгтæ |
| Картвелаг æвзæгтæ | |
| Фыссынад | гуырдзиаг алфавит |
| Æвзаджы кодтæ | |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-3 | sva |
| ГОСТ 7.75–97 | свс 585 |
| WALS | sva |
| Atlas of the World’s Languages in Danger | 1058 |
| Ethnologue | sva |
| Linguasphere | 42-CB |
| LINGUIST List | svan æмæ sva |
| ELCat | 3042 |
| IETF | sva |
| Glottolog | svan1243 |
Сариаг æвзаг[1][2] (ლუშნუ ნინ) у сариаг адæмы мадæлон æвзаг. Дзурынц ыл Сарийы. Æдæппæт дзурджыты нымæц у 15 000 бæрц.
Фиппаинæгтæ
[ивын | Бындур ивын]- ↑ Абаев В.И. Осетинский язык и фольклор — Москва-Ленинград: Издательство Академии Наук СССР, 1949. — 608 с.
- ↑ Ирон æвзаджы æмбарынгæнæн дзырдуат: 4 томæй / Гæбæраты Никъалайы иумæйаг редакцийæ; Уæрæсейы зонæдты академи; Уанеты Захары номыл Хуссар Ирыстоны зонад-иртасæн институт. — М.: Наукæ, 2024. III-æм том — ISBN 978-5-02-036243-7.
|
Ацы уац æвзаг кæнæ æвзагзонынады тыххæй къæртт у, ома æрдæгцæттæ. Википедийæн баххуыс кæн æмæ ацы уац раст æмæ стырдæр скæн. |
| Цæгат картвелаг | |
|---|---|
| Хуссар картвелаг | |
