Гез де Бальзак, Жан-Луи

Жан-Луи Гез де Бальзак
фр. Jean-Louis Guez de Balzac
Райгуырды датæ	1597-æм азы 31 майы(1597-05-31)
Райгуырæны бынат	Ангулем
Мæлæты бон	1654-æм азы 18 февралы(1654-02-18) (56 азы)
Мæлæты бынат	Ангулем
Æмбæстонад (дæлхицауад)	Франц
Ахуырад	Университет Пуатье[d]
Архайды хуыз	фыссæг, историк
Уацмысты æвзаг	францаг
Викикъæбицы медиа

Жан-Луи Гез де Бальзак (фр. Jean-Louis Guez de Balzac; 1597 азы 31 май Ангулемы — 1654 азы 18 февраль, фæзиан дæр уыцы сахары) уыди францаг фыссæг.

Цардафыст

Гез де Бальзак уыдис Ангулемы сахары сæргълæууæджы фырт. Ахуыр кодта иезуитты коллежы, фæстæдæр та — Лейдены университеты. Уым Гез æмхиц уыдис Теофиль де Виоимæ. 1621æм азы араст ис Ромы сахармæ кардинал Ла Валеттимæ, куыд йæ нымæрдар, афтæ. Раст Италийы де Бальзак райдыдта кусын йæ зындгонддæр уацмыс — «Фыстæджытыл». 1623-æм азы Паризмæ куы раздæхтис, уæд ссис тынг зындгонд, армдарæн ын кодта, къаролы паддзахадон уынаффæгæнæг æмæ Францы историографæй йæ чи снысан кодта, уыцы Ришельё. Уыди мадам де Рамбуйейы салонмæ цæуаг. Де Бальзак уыдис Францы академийы фыццаг уæнгтæй иу (1634, 28-æм къæлæтджын).

Сфæлдыстад

Йæ «Фыстæджыты» (фр. Lettres, сæ иу хай мыхуыргонд æрцыдис 1624-æм азы, иннæтæ — йæ мæлæты фæстæ) фæрцы Гез де Бальзак тынг бандæвта францаг литературæйыл. Йæ хайбавæрд национ прозæмæ ис абарæн, Малерб поэзимæ цы хай бахаста, уыимæ.

«Фыстæджытæ» скадджын сты канд Францы нæ, фæлæ Европæйы æндæр бæстæты дæр.

Уымæй уæлдай ма де Бальзак у къорд æндæр уацмысы автор. Уыдоны ’хсæн сты: Людовик XIII-æмы панегирик «Паддзах» (фр. Le prince, 1631), теологион трактат «Чырыстон Сократ» (Le Socrate chrètien, 1652), политикон трактат «Аристипп, кæнæ Кæрты тыххæй» (Aristippe ou De la Cour; мыхуыргонд æрцыдис авторы амæлæты фæстæ, 1658-æм азы), памфлет «Чъебре» (Le Barbon, 1648), латинаг æмдзæвгæты æмбырдгонд «Tres libri carminorum» (1650).